Ik hoop van harte dat je een fijne zomer achter de rug heeft. Wie weet ben je net als zoveel anderen wel op vakantie geweest en heb je genoten van een andere omgeving. Evelien en ik zijn samen naar Duitsland geweest en hebben daar genoten van de afwisseling tussen het Moezel dal en het berglandschap van de Eifel. Maar aan alles komt een einde en na de vakantie wacht het werk weer. En ik moet zeggen dat ik er zin in heb! Na gedane arbeid is het goed rusten zegt men wel eens maar nu na al die dagen rust heb ik ook wel weer zin om te beginnen. Ik hoop dat het jou ook zo vergaan is na de vakantie.

Op 10 september hebben we onder het motto “Wat ga jij doen in dit nieuwe seizoen” de aftrap van het nieuwe seizoen. Ook in de gemeente zullen de mensen in de verschillende takken van arbeid hun taken weer opnemen. Misschien kijk je ernaar uit om weer te kunnen beginnen met datgene wat je voor de Heer en Zijn Gemeente mag doen. Sta je te trappelen van ongeduld. Das fijn! Het kan ook best zijn dat je nog wat moed aan het verzamelen bent. Dat je de rust van de zomer heerlijk hebt gevonden en er eigenlijk een beetje tegenaan kijkt om straks weer in het gewone (vaak drukke) ritme terecht te komen. In beide gevallen wil ik je iets meegeven waar ik afgelopen vakantie uitkijkend op de bergen, aan moest denken.

Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God. (Lucas 6:12)

Voor alle dingen die onze Heer moest doen tijdens Zijn leven hier op aarde zocht Hij vooraf de rust op om te spreken met Zijn (en onze) Hemelse Vader. Elk aspect van Zijn leven en bediening was doordrenkt van gebed. Het gebed was de motor die de Here Jezus de kracht gaf om te leven en te werken. Wanneer de Here Jezus belangrijke zaken moet doen dan zoekt Hij allereerst de rust op om te bidden, om raad en wijsheid te ontvangen. Als Hij het moeilijk heeft met Zijn taak zoekt Hij de rust op om te bidden om kracht. De bediening van de Here Jezus was er een die geheel afhankelijk was van God de Vader en gedrenkt was in gebed.

Ook als gemeente van deze Here Jezus weten we ons afhankelijk van God de Vader en ook voor elke taak in onze Gemeente zou moeten gelden dat ze gedrenkt is in gebed. Van koffie zetten tot raadswerk van zingen tot oppassen en wat we allemaal nog maar meer voor taken hebben. Alleen dan zullen we het inzicht en de wijsheid ontvangen om op een gezegende manier te bouwen aan de Weg van de Here Jezus. Alleen dan ontvangen we de kracht die we nodig hebben zodat onze taak ons niet uitput maar juist nieuwe energie geeft.

Ik weet ook wel dat er in hier in Vroomshoop geen echte bergen zijn om te beklimmen ( de Lemelerberg en Holterberg tellen niet mee als berg) en je hoeft ook echt niet allemaal naar Duitsland of de alpen te gaan. Zoek een plek op waar jij tot rust komt zodat je ongestoord met je hemelse Vader kunt spreken. Ga het bos in, wandel door het stadspark, ga fietsen of ga op zolder zitten, het maakt niet uit. Maar doe als Jezus en zorg ervoor dat je een plaats hebt waar je elk aspect van je leven ( gezin, relatie, werk, taak in de gemeente en noem maar op) met je hemelse Vader kunt bespreken zodat je van Hem de wijsheid en kracht ontvangen mag om op verantwoorde wijze in het leven te staan. Ook samen als gemeente doen we dit; natuurlijk elke zaterdagavond op de bidstond, tijdens de startzondag maar ook in de week voorafgaand aan de startzondag willen we nadrukkelijk Gods aangezicht en zegen zoeken.

Hartelijke groet

Fokko Stalman.